Ból dla wielu Pacjentów jest główną barierą psychologiczną w leczeniu stomatologicznym i podjęciu decyzji o ekstrakcji zęba. Na szczęście we współczesnej dentystyce wiele się zmieniło w ciągu ostatnich lat. Obecnie jesteśmy w stanie prowadzić bardzo skomplikowane procedury, w 100% wyłączając ból. Nowoczesna stomatologia oferuje dziś różne rodzaje znieczuleń, które redukują ból oraz pomagają komfortowo przejść przez leczenie. O jego doborze decyduje lekarz i pacjent. Przeczytaj niniejszy artykuł, aby dowiedzieć się jakie rodzaje znieczuleń wykorzystuje się podczas ekstrakcji zęba.
Przeczytaj również: Dieta po zabiegu usunięcia zęba
Bolesna ekstrakcja zęba? Zapomnij o tym!
Decyzję o ekstrakcji zęba zawsze podejmuje specjalista w porozumieniu z pacjentem, po wykonaniu dokładnej diagnostyki. Zabieg ten jest wykonywany całkowicie bezpiecznie, w sterylnych warunkach i według współczesnych standardów minimalnej inwazyjności. Ekstrakcja zęba praktycznie zawsze odbywa się w znieczuleniu miejscowym, które gwarantuje bezbolesność zabiegu. Jest zabiegiem nieprzyjemnym, ale niebolesnym. Prócz bolesności, podczas zabiegu pacjent może czuć się niekomfortowo ze względu na to, że słyszy odgłosy, które towarzyszą zabiegowi. Ponadto często zgłaszanym objawem, towarzyszącym usunięciu zęba jest nieprzyjemne uczucie rozpierania w okolicy usuwanego zęba[1].
Jednak cała procedura usunięcie zęba jest bezbolesna, ponieważ wykonuje się ją przy użyciu nowoczesnego znieczulenia komputerowego The Wand, które umożliwia łagodne, dostosowane do możliwości tkanek wprowadzenie płynu znieczulającego.
W klinice dentystycznej Stankowscy-Białach zabieg usunięcia zęba Poznań jest wykonywany właśnie przy użyciu znieczulenia komputerowego, dzięki czemu pacjenci czują się komfortowo i nie nabywają negatywnych wspomnień, bo nie jest to bolesne doświadczenie.
Rodzaje znieczuleń
W dzisiejszej stomatologii zastosowanie mają trzy typy znieczulenia:
- znieczulenie ogólne, podczas którego pacjent śpi; jest prowadzone przez lekarza anestezjologa,
- sedacja dożylna – w tym przypadku podawane są leki przeciwbólowe oraz wyciszająco-uspokajające, następuje tzw. proces niepamięci wstecznej, czyli pacjent nie pamięta przeprowadzonego zabiegu, jednak podczas samej procedury reaguje na polecenia i oddycha samodzielnie; prowadzone jest przez lekarza anestezjologa,
- znieczulenie miejscowe – najczęściej wykonywane, w postaci iniekcji, nie wymaga obecności lekarza anestezjologa, w jego wyniku miejscowo eliminuje się dolegliwości bólowe, a pacjent zachowuje pełną świadomość i nie są zaburzone jego zdolności psychomotoryczne.
Znieczulenie nasiękowe, powierzchniowe i przewodowe
Miejscowe znieczulenie powierzchniowe jest jednym z najczęściej stosowanych. Nie powoduje żadnego dyskomfortu podczas samej aplikacji. Może być użyte jako jedyna forma znieczulenia albo jako pierwszy krok przed podaniem środka w zastrzyku. Polega na rozprowadzeniu w okolicy usuwanego zęba żelu lub aerozolu znieczulającego. Metoda jest bezbolesna. Działa na okoliczny nerw i blokuje go, tak że pacjent nie odczuwa bólu, tylko lekki odrętwienie dziąsła. Niestety nie jest to mocne znieczulenie, więc nie nadaje się do bolesnych, skomplikowanych zabiegów ekstrakcyjnych.
Natomiast znieczulenie nasiękowe polega na wykonaniu zastrzyku, który aplikowany jest w dziąsło, w najbliższej okolicy zęba, który podlega usunięciu. Cechą charakterystyczną tego rodzaju znieczulenia jest pozbawienie czucia komórek nerwowych. Pacjent traci czucie w okolicach dziąsła, języka i policzka, przy czym pozostaje w pełni świadomy. Zdecydowanie poprawia to komfort psychiczny pacjenta podczas zabiegu.
Znieczulenie przewodowe uznaje się za jedno z najsilniejszych znieczuleń dentystycznych. Polega na aplikacji leku uśmierzającego ból w okolicy pnia nerwów. Dzięki temu nerw znajdujący się w miazdze ulega neutralizacji. Znika czucie w całej unerwionej przez dany nerw okolicy. Czas działania znieczulenia jest różny – zazwyczaj nie dłuższy niż cztery godziny. Stosuje się je przede wszystkim podczas wykonywania dłuższych zabiegów usuwania zębów trzonowych.
[1] K. Koerner, Chirurgia stomatologiczna w gabinetach ogólnodentystycznych, tłum. J. Kobierska-Brzoza, Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2009